Ένα, δύο, τρία, και...

Ένα, δύο, τρία, και... Ένα, δύο, τρία, και... πα να πιούμε ένα καφέ να τα πούμε χαλαρά ως τις δώδεκα παρά... Ένα, δύο, τρία, και... στη γωνία στον ...τεκέ τ' αποτσίγαρα χαμός που 'ναι ο νόμος χαλαρός Ένα, δύο, τρία, και... σήκω απ' τον καναπέ Σήκω απ' τον καναπέ κι άσε τώρα το ...τουπέ! Ένα, δύο, τρία, και... πάμε φίλε μου καλέ με χαρμάνι αραβικό ν' ανεβεί το ηθικό Ένα, δύο, τρία, και... πιάστο σύνθημα μωρέ! ντο ρε μι φα σολ και λα να περάσουμε καλά

Εσύ

Εσύ Εσύ, με τα μάτια τα κυπαρισσί έχεις κάνει την καρδιά μου να χτυπάει δυνατά έχεις κάνει το μυαλό μου να 'χει πάρει τα βουνά εσύ ναι εσύ Εσύ, με τα μάτια τα κυπαρισσί μ' έχεις κάνει να ξυπνάω τα μεσάνυχτα και να, ... να σε ψάχνω, που σε είχα μες στα όνειρα αγκαλιά εσύ ναι εσύ Εσύ, εσύ με τα μάτια τα κυπαρισσί... Εσύ, με τα μάτια τα κυπαρισσί να το ξέρεις πως πεθαίνω και για ένα σου φιλί να μου το 'δινες κι ας ήταν κι η χαριστική βολή εσύ ναι εσύ Εσύ, με τα μάτια τα κυπαρισσί να με κοίταζες και να' λιωνα μπροστά σου σαν κερί μπρος στα πόδια σου να πότιζα με δάκρυα τη γη εσύ ναι εσύ Εσύ, εσύ με τα μάτια τα κυπαρισσί...

Όλα μπερδεμένα

Κλείστηκες καρδιά μου μόνη
σ' έναν κόσμο μαγικό
που ποτέ δεν τον ζυγώνει
δεν τον θέλει το μυαλό

Άλλη θα 'τανε κι πλάση
όμορφη και μαγική
κοίτα που μας έχει φτάσει
η ψυχρή η λογική

Το μυαλό κι η λογική
όλα τα 'χουν μπερδεμένα
Στην καρδιά και στην ψυχή
όλα τούτα είναι λυμένα

Όσοι την καρδιά ρωτήσαν
ανεβήκαν στη σκηνή
παραμύθι και το ζήσαν
με το σώμα, την ψυχή...

Πάμε σ' άλλα μονοπάτια
να βαδίσουμε μαζί
γιατί κάναμε κομμάτια
την καρδιά και την ψυχή

Το μυαλό κι η λογική
όλα τα 'χουν μπερδεμένα
Στην καρδιά και στην ψυχή
όλα τούτα είναι λυμένα

Εσένα απάτησες

Ένα τεράστιο κενό
σου βασανίζει την καρδιά
Γιατί μένεις εδώ
αφού δεν υπάρχει λόγος πια
Γύρω σου όλα ένα κενό
που να βρεις λέξη, τι να πεις
γιατί μένεις εδώ
τόπο δεν έχει να σταθείς

Δεν με απάτησες εμένα
εσένα έχεις απατήσει
...τα χείλη σου σημαδεμένα
και κάποιος πάνω σου, έχει ..σβήσει
(για να μην πω ότι σ' έχει ξεφτιλίσει) 
Μοιάζουν τα μέσα σου χαμένα
τα λογικά σου μπερδεμένα
και τα "πιστεύω" σου φθαρμένα....
Εσένα απάτησες
εσένα απάτησες...
Εσένα.....

Νιώθεις και "κάποια" και ντροπή
μια χάλια είσαι, μια καλά
κάτι σαν ενοχή...
Αλλά δεν υπάρχει λόγος πια
Κι είν' το ερώτημα απλό
χάσιμο χρόνου και μπελάς
Γιατί μένεις εδώ
με κάτι που δεν αγαπάς...